Δημοσιεύθηκε η Απόφαση του Μον. Πρωτ. Αθηνών υπ’ αριθ. 4517/2017, επί της αγωγής που εκδικάσθηκε στο ακροατήριο στις 16.02.2017.
Με την αγωγή μας ζητούσαμε να καταδικασθεί η αντίδικος Τράπεζα σε αποζημίωση της εντολέως μας για την πώληση σε αυτήν ενός Αλήκτου Ομολόγου (Perpetual) που είχε εκδώσει άλλη Τράπεζα. Με την απόφαση αυτή καταδικάσθηκε η αντίδικος Τράπεζα σε αποζημίωση της εντολέως μας ενώ η νομική βάση της αποζημιωτικής ευθύνης της αντιδίκου Τράπεζας εδράζεται στον συνδυασμό Διατάξεων Κώδικα Δεοντολογίας ΕΠΕΥ, Αστικού Κώδικα 919,281,288, Αρθ. 8 & 1 ν.2251/94 – Προστασία καταναλωτή κ.ά..
Τα σύνθετα, υβριδικά, άληκτα ομόλογα ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΠΛΑ ΟΜΟΛΟΓΑ κατά το ελληνικό δίκαιο αλλά «αμφοτεροβαρείς συμβάσεις».
Οσοι εκ των ζημιωθέντων κατόχων τραπεζικών τίτλων (που τους έχουν εκδώσει οιεσδήποτε Τράπεζες είτε με έδρα την Ελλάδα είτε την Αλλοδαπή) έχουν ενημερωθεί για την ζημία τους με απώτερο χρονικό σημείο τα τέλη του 2012 (+5ετης παραγραφή από την γνωστοποίηση της ζημίας) ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ στρεφόμενες κατά των ΑΕΠΕΥ/Τραπεζών που τους τα διέθεσαν.
Χαμένος Αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!